İpeğe Olan Tutkumuz

İpek üretimi, Yangshao kültürü (MÖ 4. binyıl) içinde Neolitik Çin’de ortaya çıkmıştır . Daha sonra dünyanın diğer yerlerine de ulaşmış olsa da, ipek üretim sanatı, İpek Yolu MÖ 114’te açılana kadar Çin ile sınırlı kalmıştır. Ticaret açıldıktan sonra bile Çin, bin yıl daha ipek üretimi üzerinde sanal bir tekel sürdürmüştür . Çin’de ipek kullanımı yalnızca giyimle sınırlı değildi ve ipek, yazı yazma gibi bir dizi uygulama için kullanılıyordu. Giyim içinde, giyilen ipeğin rengi de sosyal öneme sahipti ve Çin’in Tang hanedanlığı döneminde sosyal sınıfın önemli bir rehberini oluşturuyordu .

İpek yetiştiriciliği MS 300’de Japonya’ya ulaşmıştı ve MS 552’de Bizans İmparatorluğu ipekböceği yumurtaları elde etmeyi başardı ve ipekböceği yetiştiriciliğine başlayabildi; Araplar da aynı zamanlarda ipek üretmeye başladılar. İpekböcekçiliğinin yayılması sonucunda Çin ipek ihracatı daha az önemli hale geldi, ancak lüks ipek pazarındaki hakimiyetlerini sürdürdüler . Haçlı Seferleri ipek üretimini Batı Avrupa’ya , özellikle de ipeği Avrupa’nın geri kalanına ihraç ederek ekonomik bir patlama yaşayan birçok İtalyan devletine getirdi. Üretim tekniğindeki gelişmeler de Orta Çağ’da (5. ila 15. yüzyıllar) Avrupa’da gerçekleşmeye başladı ve eğirme çarkı gibi cihazlar ilk kez bu dönemde ortaya çıktı. 16. yüzyılda Fransa , başarılı bir ipek ticareti geliştirmek için İtalya’ya katıldı, ancak diğer ulusların çoğunun kendi ipek endüstrisini geliştirme çabaları başarısız oldu.

Sanayi Devrimi Avrupa’nın ipek endüstrisinin çoğunu değiştirdi. Pamuk eğirmedeki yenilikler nedeniyle , pamuk üretimi çok daha ucuz hale geldi ve bu da pamuk üretiminin birçok üretici için ana odak noktası haline gelmesine ve daha maliyetli ipek üretiminin küçülmesine neden oldu. Ancak yeni dokuma teknolojileri ipek kumaş üretmenin verimliliğini artırdı; bunlar arasında, nakış benzeri tasarımlara sahip oldukça ayrıntılı ipeklerin üretimi için geliştirilen Jakarlı tezgah da vardı. Bu sırada birkaç ipekböceği hastalığının salgını , özellikle endüstrinin asla tam olarak toparlanamadığı Fransa’da üretimin düşmesine neden oldu.

20. yüzyılda, Japonya ve Çin ipek üretimindeki eski baskın rollerini yeniden kazandılar ve Çin şimdi bir kez daha dünyanın en büyük ipek üreticisi oldu. Naylon ve polyester gibi yeni taklit ipek kumaşların yükselişi, ipeğin dünya genelindeki yaygınlığını azalttı, daha ucuz ve bakımı daha kolay oldu. İpek artık bir kez daha tarihi altın çağına kıyasla büyük ölçüde azalmış bir öneme sahip lüks bir mal olarak düşünülüyor.

İpeğin ilk ortaya çıkışı

İpeğin en eski kanıtı 8.500 yıldan daha öncesine (MÖ 7. binyılın sonu) dayanmaktadır ve Çin’in Jiahu kentindeki Erken Neolitik Çağ mezarlarında bulunmuştur. [ 1 ] Bir çalışmadan bildirilen biyomoleküler kanıtlar, mezarlarda tarih öncesi ipek fibroinin varlığını göstermiştir . Ayrıca, kaba dokuma aletleri ve kemik iğneler de kazılmıştır ve bu, Jiahu sakinlerinin tekstil yapmak için gereken temel dokuma ve dikiş becerilerine de sahip olma olasılığını göstermektedir. İpeğe dair diğer kanıtlar arasında , Shanxi , Xia İlçesi’ndeki Yangshao kültürü alanlarında bulunan ve MÖ 4000 ile 3000 arasına tarihlenen keskin bir bıçakla ikiye kesilmiş bir ipek kozası bulunan eşyalar da yer almaktadır. Tür , evcilleştirilmiş ipekböceği olan Bombyx mori olarak tanımlanmıştır . Zhejiang’ın Yuyao kentindeki Hemudu kültürüne ait alanlarda , MÖ 4000’li yıllara tarihlenen ilkel bir dokuma tezgahının parçaları da görülebilmektedir

Evcilleştirilmiş ipek güvesinin kozası; yabani ipek güvelerinin aksine, kozası tamamen beyazdır

Dokuma ipek kumaşın günümüze ulaşan en eski örneği MÖ 3630’dan kalma olup, bir çocuğun bedenini sarmak için kullanılmıştır. Kumaş, Henan, Rongyang’daki Qingtaicun’daki bir Yangshao bölgesinden gelmektedir . Benzer ipek kumaş kalıntıları, 2019 yılında Henan, Wanggou’da bulunan başka bir Yangshao bölgesinde keşfedilmiştir. Kumaş, bir mezar küpünün içine yerleştirilen bir çocuğun bedenini sarmak için kullanılmıştır. MÖ 2700’e tarihlenen ipek parçaları , Zhejiang, Huzhou’daki Qianshanyang’daki bir Liangzhu kültür bölgesinde bulunmuştur . Diğer parçalar, Shang hanedanlığındaki ( MÖ 1600-1046 civarı ) kraliyet mezarlarından çıkarılmıştır .

Sonraki dönemde, ipek üretimi bilgisi Çin’in dışına yayıldı ve Koreliler , Japonlar ve daha sonra Hintliler ipekçilik ve ipek kumaş üretimi hakkında bilgi edindiler. Eski Ahit’te kumaşa yapılan göndermeler, bunun İncil zamanlarında Batı Asya’da bilindiğini gösteriyor. Bilim insanları, Çinlilerin MÖ 2. yüzyıldan itibaren Batı’ya ipek ihraç etmeyi amaçlayan bir ticari ağ kurduğuna inanıyor. İpek, örneğin, Büyük İskender imparatorluğu fethettiğinde Pers sarayı ve kralı Darius III tarafından kullanıldı .

İpek , Japonya hariç olmak üzere Avrasya’ya hızla yayılmış olsa da , üretimi üç bin yıl boyunca yalnızca Çin’de kaldı. Çin dışındaki en eski ipek üretimi örnekleri , MÖ 2450-2000’e tarihlenen İndus Vadisi uygarlığındaki Chanhudaro bölgesinde keşfedilen ipek iplikleridir. İpek liflerinin analizi, makaralama ve ipekçiliğin varlığını gösteriyor ve Hindistan yarımadasındaki Nevasa’da bulunan ve MÖ 1500’e tarihlenen başka bir ipek örneğinden daha eski .

Pazyryk mezarlarında keşfedilen Sibirya Buz Kızı , beyaz keçe çoraplarla uzun, kızıl-beyaz çizgili yün bir etek giymiş halde bulundu. Sarı bluzunun başlangıçta yabani tussah ipeğinden yapıldığı düşünülüyordu , ancak liflerin daha yakından incelenmesi, malzemenin Çin kökenli olmadığını ve bunun yerine farklı bir kökene sahip, muhtemelen Hindistan’a ait yabani bir ipekten dokunduğunu ortaya çıkardı .

Çin’de kullanılan ipek böcekleri ve üretim teknikleri

İpekten çok renkli nakış, 17. yüzyıl, Anvers

Fransız ipek brokar – Lyon 1760–1770

İpek, hem yabani hem de evcil olmak üzere çeşitli lepidopteran ırkları kullanılarak üretilmiştir . Yabani ipekler birçok ülkede üretilirken, ipek kumaşını büyük ölçekte üreten ilk kişilerin Çinliler olduğu düşünülmektedir; ipek üretimi için en verimli ipek güvesi türü olan Bombyx mandarina ve evcilleştirilmiş torunu Bombyx mori’ye sahiptirler . Çin kaynakları, 1090 yılında ipekböceği kozalarını çözmek için bir makinenin varlığını iddia etmektedir; kozalar büyük bir sıcak su leğenine yerleştirilir, ipek küçük kılavuz halkalarıyla kazandan çıkar ve ileri geri hareket kullanılarak büyük bir makaraya sarılırdı. Ancak, daha önce Çin’de kullanılan eğirme teknikleri hakkında çok az bilgi bulunmaktadır. Büyük olasılıkla elle hareket ettirilen eğirme çarkının , Hıristiyan döneminin başlangıcında var olduğu biliniyordu. İlk kabul edilen eğirme çarkı resmi 1210 yılında, su çarkıyla çalışan bir ipek eğirme makinesi resmi ise 1313 yılında ortaya çıkmıştır.

Kullanılan tezgahlar hakkında daha fazla bilgi bilinmektedir. ‘ Nung Sang Chi Yao veya Tarım ve İpekböcekçiliğinin Temelleri (1210 civarında derlenmiştir) resim ve açıklamalarla doludur, bunların çoğu ipekle ilgilidir. Çin tezgahlarının diğerlerinden çok daha üstün olduğunu tekrar tekrar iddia eder ve işçinin kollarını serbest bırakan iki tip tezgahtan bahseder: Avrasya kökenli çekme tezgahı ve Doğu Asya kökenli olduğu atfedilen pedal tezgahı . 12. ve 13. yüzyıllarda ortaya çıkan bunların birçok diyagramı vardır. Yakından incelendiğinde, Avrasya makineleri arasında birçok benzerlik çizilebilir. Jin hanedanlığını (266-420) takiben, ipek damaskların varlığı iyi bir şekilde kaydedilmiştir ve MÖ 2. yüzyıldan itibaren dört şaftlı tezgahlar ve diğer yenilikler ipek brokarların yaratılmasına izin vermiştir

İpekböcekçiliğinin küresel yayılımı (4.-16. yüzyıl)

İpek Avrupa’da ve Asya’nın çoğunda iyi bilinmesine rağmen, Çin ipek üretimi üzerinde neredeyse tekelini birkaç yüzyıl boyunca koruyabildi ; bunu bir imparatorluk kararnamesiyle savundu ve ipekböceklerini veya yumurtalarını ihraç etmeye çalışan herkesi ölüme mahkûm etti. Nihongi’ye göre , ipekböcekçiliği Japonya’ya ilk kez MS 300 civarında, Japonya’dan Çin’e gönderilen ve Japonya’da düz ve desenli dokuma sanatını öğretmek üzere dört genç Çinli kızı işe alan bir dizi uluslararası öğrencinin ardından ulaştı. İpekböcekçiliği teknikleri daha sonra 8. ve 9. yüzyıllar arasında sık sık gerçekleşen diplomatik değişimlerle Japonya’ya daha büyük ölçekte tanıtıldı.

Teknobin Global, İpek ve ipek ruhu ile 2019 yılında tanıştı, bu tarihte başladığımız ipek tutkusu ile Global pazarda bir çok ülkeden bir diğer ülkeye ürettirdiği özel ürünleri toptan olarak tedarik etti-sağladı ve ulaştırdı. Bu gün bir çok ülkede ipek ticaretimiz devam etmekte, farklı ülkelerin ve farklı kültürlerin moda anlayışına uygun tedariklerini devam ettirmektedir.

Aşağıda yer alan kodlarla Teknobin Global’in dünya pazarında 300 binden fazla ürettirmiş olduğu ürün mevcuttur.

İpekle kalın, ipek gibi kalın 🙂

Sevgileirimizle,

8042263461,7741122613,6649588581,7636185838,4366470616,1818464654,8042263461,6200107419,8042263461,6200107419,9798663864,6941776236,8042263461,7841562602,8042263461,7841562602,2520218238,7938426818,1964848213,7541248146,8494492604,6095269107,